به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

کتاب رحمت واسعه؛ بیان خصائص سیدالشهدا در اشارات آیت الله بهجت

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۷۷۱۹۸۲

عظمت واقعه عاشورا و نمایش بی نظیر فضائل الهی اهل بیت علیهم السلام در مقابل دشمنان خدا و رسول او موجب شد که این رویداد عظیم از جهات گوناگون از دیگر رویداد‌های بزرگ عالم متمایز شود؛ مصیبتی که پیش از وقوعش، ملائکه الهی و انبیا و اوصیا علیهم السلام در سوگ آن نشستند و پس از وقوع آن نیز ائمه هدی علیهم السلام به یادآوری این مصیبت عظمی پرداختند و مجالس عزا برپا کردند، پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام نیز در طول قرن‌های گذشته، همواره به امامان خویش اقتدا کرده اند و به مناسبت‌های گوناگون به بیان عظمت مقام و مصائب حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام و یاران و اهل بیتش پرداخته اند در این میان، این عشق و ارادت و دلدادگی و توجه به برپایی این شعار بزرگ دینی، در حضرت آیت الله العظمی بهجت نمود بارزی داشت؛ تا آنجا که به هر مناسبتی به ذکر فضائل و مصائب سیدالشهدا علیه السلام و یاران شهیدش می‌پرداخت، در عمل نیز همواره به برگزاری مراسم عزای آن حضرت اهتمام ویژه‌ای داشت و روضه هفتگی ایشان سالیان متمادی بدون وقفه ادامه یافت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«کتاب رحمت واسعه» نوشته آیت الله العظمی محمدتقی بهجت است که به کوشش گروهی از پژوهشگران در ۳۸۴ صفحه گردآوری، تنظیم و توسط مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌الله بهجت این کتاب روانه بازار شده است، این اثر خصایص واسعه خداوند و حضرت سیدالشهدا (ع) را بیان کرده است، گفته شده است که عشق به سیدالشهدا در آیت الله بهجت نمود بارزی داشت.

خواندن کتاب رحمت واسعه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم:
این کتاب به علاقمندان کتاب‌های مذهبی به ویژه پیشروان آیت الله العظمی محمدتقی بهجت پیشنهاد می‌شود.

درباره محمدتقی بهجت
محمدتقی بهجت فومنی در تاریخ ۲ شهریور ۱۲۹۵ در فومن به دنیا آمد، او را از عرفای نامدار و از مراجع تقلید سرشناس شیعهٔ دوازده‌امامی دانسته‌اند و از شاگردان «محمدحسین غروی اصفهانی» و «سید علی قاضی بود» و از جانب سید علی قاضی لقب «فاضل گیلانی» را دریافت کرده بود.
محمدتقی بهجت که تحصیلات خود را در کربلا و نجف انجام داده بود، فعالیت‌های علمی و اجتماعی داشت. یکی از فعالیت‌های اجتماعی او مرجعیت بود، او نویسندهٔ کتاب‌های «وسیلة النجاه»، «جامع المسائل»، «مباحث الاصول»، «بهجة الفقیه»، «مناسک حج» و «رساله توضیح المسائل» بوده است، محمدتقی بهجت در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ در قم درگذشت.

در بخشی از کتاب حاضر می‌خوانیم:
ما خیال می‌کنیم که معصومین (ع) به زیارت ما محتاج‌اند. در ایام اربعین، کربلا پر از دسته‌جات شیعیان عراق از طوایف مختلف عرب‌ها و کُرد‌ها می‌شد که یکی از آن‌ها را در ایام سال نمی‌دیدیم و در شعرهایشان از خاندان مرتضی (ع) تجلیل و به آن‌ها اظهار محبت و مودّت می‌کردند. اشخاص و جماعت متعدد از سرتاسر عراق، هر دسته از ناحیه‌ای و در پیش هر جمعیت مرشد پیری بود که به دنبال او می‌رفتند. امام‌حسین (ع) می‌خواهد بگوید: من به شما احتیاج ندارم، شما به ما خاندان محتاجید، چنان‌که خداوند سبحان می‌فرماید: وَ رَبَطْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ إِذْ قَامُواْ فَقَالُواْ (و دل‌هایشان را استوار کردیم که برخاستند و گفتند:...)

همچنین می‌فرماید: قُلْ لا تَمُنُّوا عَلَیَّ إِسْلامَکُمْ بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَداکُمْ لِلْإیمان (بگو، اسلامتان را بر من منت ننهید؛ بلکه این خداست که بر شما منت نهاد و به ایمان رهنمون گردانید). ما باید متشکر و ممنون باشیم که خداوند منان نعمت ولایت و مودّت آن‌ها را به ما عطا فرموده است.

کتاب حاضر در سه بخش تنظیم شده است:
روایتی کوتاه از سیره و روش آن عالم ربانی؛ در این بخش به شرحی گذرا از دلدادگی و سر سپردگی آن عالم عارف به ساحت مقدس معصومین و اباعبدالله الحسین علیهم السلام پرداخته شده است
گزیده‌ای از بیانات حضرت آیت الله العظمی بهجت قدس سره؛ این بخش که قسمت عمده کتاب را تشکیل می‌دهد، در ٩ فصل گردآوری شده است
پرسش‌ها و پاسخ ها؛ در این بخش گزیده‌ای از پرسش‌ها و پاسخ‌هایی از حضرت آیت الله بهجت قدس سره، جمع آوری شده است.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: معرفی کتاب رحمت واسعه واقعه عاشورا امام حسین آیت الله بهجت آیت الله العظمی آیت الله بهجت علیهم السلام محمدتقی بهجت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۷۷۱۹۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درس اخلاق | چرا باید صابر باشیم؟

مرحوم آیت الله محمدعلی ناصری از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق خود به موضوع «صبر در روایات و کلام اساتید اخلاق همراه با بررسی مفاهیم، آثار، نتایج و اقسام آن» پرداختند که متن آن بدین شرح است:

مؤمنین نشانه هایی دارند که امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید: «صَبَروا اَیّاماً قَصیرة اَعْقَبَتْهُم راحَةٌ طَویلَةً، تِجارَةٌ مُرْبِحةٌ یَسِّرها لَهُم رَبُّهُم/ ایام کوتاهی در مشکلات و سختی‌ها صبر می کنند نتیجه این صبر راحتی بسیار طولانی است چند صباحی بر مشکلات صبر می کنند در عوض راحتی طولانی نصیبشان شود این تجارتی پرسود است».

در قرآن هفتاد و دو بار کلمه صبر و مشتقات آن آمده است.

بعضی از بزرگان اخلاق گفته‌اند: «الصبرُ ضدُ الجزع/ صبر ضد شکایت کردن است».

صبر کردن یعنی تحمل کردن، به این صورت که نباید شکایت و ناراحتی و بدبینی داشته باشد و حتی در زبان نباید شکایت از خدا کند یا چیزی بر خلاف رضای خدا بگوید. معنای دیگری که کرده‌اند این است که «هو اضطرابُها فیحبس لسانَه»، یعنی این که مضطرب نیست که بر خلاف رضای خدا حرف بزند.

المقدرُ کائن، پیشامد آمدنی است و نمی شود جلویش را بگیریم، پس تحمل کنیم و صابر باشیم. معنای دیگر این است که «مقاومةُ النفس عن الهوی»، یعنی تابع هوا و هوس خود نباشد که هر کاری خواست بکند.

بعضی از بزرگان اخلاق گفته اند که اگر در برابر مشکلات فقط زبان خود را کنترل کنی و در دل ناراضی باشی این مقام تائبین است، اگر زبان را کنترل کنی و راضی به رضای خدا باشی این مقام زاهدین است، اگر زبان را کنترل کنی و نه تنها قلباً راضی باشی بلکه خوشحال باشی که خدا این چنین برای تو رقم زد این درجه محبین است.

در این زمینه روایتی است که حضرت عیسی علی نبینا وآله علیه وعلیه السلام عرض کرد: پروردگارا آیا کسی در امت من هست که در مرتبه من باشد؟ ندا آمد بله پیرزنی در بیابان هست، حضرت رفت به سوی این پیرزن و دید در یک اتاق خرابه ای زندگی می کند که روی یک پلاس کهنه است و بدنش مریض و فرتوت و نابیناست و مشغول ذکر الحمدلله علی نعمائه و الشکر علی آلائه است. به معنی حمد و سپاس خدایی را سزاست که این همه نعمت به من داده است. حضرت عیسی علیه السلام فرمود: السلام علیک یا أمة الله، پیرزن گفت: وعلیک السلام یا روح الله، حضرت فرمود: چه کسی مرا به تو معرفی کرد؟ پیرزن گفت: همان کسی که مرا به تو معرفی کرد، حضرت فرمود: بر کدام نعمت این چنین شکر می کنی؟ پیرزن گفت: خدا به قدری به من نعمت

داده است که به احدی نداده است، حضرت فرمود کدام نعمت؟ گفت: بدنی به من داده است که بر بلا صابر است و زبانی داده که شکر او را دائماً می کنم و قلبی داده که همیشه متوجه خداست.

بعضی اگر کمی درآمد کمتری نسبت به گذشته داشته باشند بی تابی و گلایه و شکایت از خدا و روزگار می کنند، کمی هم صبر کن چون خدا کسی را بدون رزق و روزی نمی گذارد، این همه خدا مخلوق دارد و روزی همه را هم می دهد، حضرت صادق علیه‌السلام فرمودند: «مَن اُبْتُلیَ مِنَ اَلْمُؤْمِنینَ بِبَلاَءٍ فَصَبَرَ عَلَیْهِ کانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ أَلْفِ شَهِیدٍ/ مومنینی که مبتلا به بلایی می شوند اگر صبر کنند خدا اجر هزار شهید برای او می نویسد».

صبر در روایات سه قسم است که خلاصه اش را بیان می کنم:

اول صبر بر مصائب: اگر در این جا صبر کند و لب به شکایت نگشاید در این صورت خداوند سیصد درجه در بهشت به او عنایت کند.

دوم صبر بر طاعت: مثلاً در ماه مبارک در هوای گرم روزه می گیرد و بر طاعت خدا علی رغم سختی‌‎ها صابر است در اسن صورت خداوند در بهشت به او ششصد درجه عنایت کند.

سوم صبر بر شهوت جنسی: مثل جوانی که چشم خود را از دیدن نا محرم حفظ کند، وقتی در خیابان صحنه‌ای شهوت انگیز وجود دارد سرش را پایین می اندازد در این صورت خدا هم حوری در بهشت به او تزویج خواهد کرد، غریزه جنسی خود را کنترل می کند و خداوند نهصد درجه در بهشت به او عنایت کند.